Γιατί να επιλέξω το τζούντο για το παιδί μου;
Όλα τα καθημερινά <<μη>> και <<όχι>> καταργούνται μέσα στο ντότζο (ο χώρος προπόνησης του τζούντο), αφού επιτρέπεται να κυλιστούμε, να ρίξουμε, να πέσουμε, να σπρώξουμε, να παλέψουμε, πάντα όμως μέσα από κανόνες που εξασφαλίζουν την ασφάλεια του παιδιού.
Το τζούντο δεν έχει κλωτσιές ή κτυπήματα, αλλά μοιάζει περισσότερο με μία σύγχρονη μορφή πάλης. Για αυτό άλλωστε ταιριάζει στη ιδιοσυγκρασία του Έλληνα. Θεωρείται ωστόσο η πιο ολοκληρωμένη πολεμική τέχνη, αφού έχει πάλη τόσο στην όρθια θέση, όσο και στο έδαφος.
Το πρώτο που μαθαίνω στο τζούντο είναι οι πτώσεις, έτσι ώστε να πέφτω χωρίς να χτυπάω, κάτι που τελικά αποδεικνύεται εξαιρετικά χρήσιμο για όλη μας την ζωή.Τα παιδιά από την πολύ τρυφερή των πέντε ετών ( και ίσως και νωρίτερα, ανάλογα με την προσωπικότητα και ιδιοσυγκρασία του κάθε παιδιού), μαθαίνουν μέσα από παιχνιδοασκήσεις να υπακούουν στους κανόνες και να γυμνάζονται. Ξεκινάμε από το έδαφος και από απλές λαβές και σταδιακά δυναμώνοντας περνάμε σε δυσκολότερες και πιο σύνθετες λαβές και ασκήσεις.
Το μαγικό με το τζούντο είναι το εξής: Δεν απαιτείται κάποιος ιδιαίτερος σωματότυπος, ακόμα και για το αγωνιστικό κομμάτι. Υπάρχουν τεχνικές για ψηλούς, κοντούς, βαριούς, αργούς, γρήγορους, λιγότερο ή περισσότερο δυνατούς. ΟΛΟΙ, μπορούν να κάνουν τζούντο, αφού ανάλογα με τον αθλούμενο επιλέγουμε αγωνιστικά τις λαβές εκείνες που θα του ταιριάζουν.
Συνήθως μου φέρνουν δύο τύπους παιδιών να γυμνάσω: τα πολύ ήσυχα για να τα κάνω πιο ζωηρά και τα πολύ ζωηρά για να τα μάθω να πειθαρχούν. Η αλήθεια όμως είναι πως ΟΛΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΚΑΝΟΥΝ ΤΖΟΥΝΤΟ.
Ακόμα και αν ένα παιδί επιλέξει για πολλούς και διάφορους λόγους να μην κάνει αγωνιστικό τζούντο, δεν θα βαρεθεί ποτέ. Και αυτό γιατί υπάρχει εξέλιξη μέσα από το σύστημα των έγχρωμων ζωνών. Προχωράς από απλούστερες σε δυσκολότερες λαβές και αντίστοιχα από ανοιχτές σε πιο σκουρόχρωμες ζώνες, με στόχο την μαύρη. Αυτό το σύστημα κρατά το ενδιαφέρον του αθλούμενου αμείωτο, βάζοντάς τον να κυνηγά στόχους που τον βοηθούν να βελτιώνεται και να εξελίσσεται.
Το τζούντο δεν παρουσιάζει καμία επικινδυνότητα. Μέσα από την εξάσκηση σε αυτό εκτός από ένα δυνατό υγιή σώμα, το παιδί αποκτά αυτοέλεγχο, μαθαίνει να αμύνεται, αυξάνει την αντίληψή του, αποκτά αυτοπεποίθηση και χτίζει έναν ισορροπημένο, ανεξάρτητο και υπεύθυνο χαρακτήρα.
Όπως και να έχει, αν ψάχνετε το κατάλληλο σπορ για το παιδί σας… ΕΛΑΤΕ ΝΑ ΔΕΙΤΕ ΜΙΑ ΠΑΙΔΙΚΗ ΠΡΟΠΟΝΗΣΗ ΑΠΟ ΚΟΝΤΑ!!!